พระอภัยมณี
เนื้อเรื่องย่อ
เนื้อเรื่องในพระอภัยมณีมีว่า
พระอภัยมณีและศรีสุวรรณเป็นโอรสท้าวสุทัศน์และพระนางประทุมเกสร
แห่งกรุงรัตนา เมื่อพระอภัยมณีและศรีสุวรรณมีอายุพอสมควร พระบิดามีรับสั่งให้ไปแสวงหาวิชาตาม
เยี่ยงกษัตรย์ทั้งหลาย
แห่งกรุงรัตนา เมื่อพระอภัยมณีและศรีสุวรรณมีอายุพอสมควร พระบิดามีรับสั่งให้ไปแสวงหาวิชาตาม
เยี่ยงกษัตรย์ทั้งหลาย
........................... | .......................................... |
พ่อจะแจ้งเจ้าจงจำคำโบราณ | อันชายชาญเชื้อกษัตริย์ขัตติยา |
ย่อมพากเพียรเรียนไสยศาสตร์เวท | สิ่งวิเศษสืบเสาะแสวงหา |
ได้ป้องกันอันตรายนัครา | ตามกษัตริย์ขัตติยาอย่างโบราณ |
พระอภัยมณีและศรีสุวรรณออกเดินทางไปจนถึงหมู่บ้านจันตคาม พบทิศาปาโมกข์สองคน คนหนึ่ง
ชำนาญทางปี่ อีกคนหนึ่งชำนาญทางกระบอง สองพี่น้องมีความเสื่อมใส จึงสมัครเป็นศิษย์ขอเรียนวิชา
อยู่ในสำนักนั้น
พระอภัยมณีเรียนเป่าปี่ ส่วนศรีสุวรรณเรียนการต่อสู้ด้วยกระบอง
ครั้นเรียนสำเร็จแล้ว พระอภัยมณีและศรีสุวรรณก็ลาอาจารย์ทิศาปาโมกข์กลับบ้านเมือง
ท้าวสุทัศน์
ทรงทราบวิชาที่โอรสเรียนสำเร็จ
ก็กริ้วว่าเลือกเรียนวิชาชั้นต่ำไม่สมกับเป็นโอรสของกษัตริย์
จึงขับไล่ออกจากบ้านเมือง
ทั้งสองคนจึงเดินทางท่องเที่ยวไปได้รับความลำบาก ศรีสุวรรณปลอบพระอภัยมณี
เป็นคติเตือนใจถึงคุณค่าของการมีวิชาความรู้ว่า
มีความรู้อยู่กับตัวกลัวอะไร ชีวิตไม่ปลดปลงคงได้ดี
พระอภัยมณีและศรีสุวรรณเดินทางผ่านป่าเขาลำเนาไพรจนมาถึงชายทะเลแห่งหนึ่ง
พบกับพราหมณ์
สามคน ชื่อ
โมรา มีความสามารถผูกหญ้าเป็นสำเภายนต์ สานนสามารถอ่านมนต์เรียกลมเรียกฝนได้
และ
วิเชียรมีฝีมือยิงธนูได้ครั้งละ
7 ดอก ต่างก็ทดลองอวดวิชากัน พระอภัยมณีแสดงความสามารถในการเป่าปี่
ให้พราหมณ์ทั้งสามคนฟัง ไม่ช้าพราหมณ์ก็พากันหลับหมดทุกคน
ขณะนั้นนางผีเสื้อสมุทรตนหนึ่งออกหากิน
พอได้ยินเสียงปี่ของพระอภัยมณีนางก็
"ป่วนฤดีดาลดิ้นถวิลหวัง"
เมื่อเห็นพระอภัยมณีก็เกิดความรัก
จึงตรงเข้าออุ้มพาไปไว้ยังถ้ำ
พระอภัยมณีจำใจต้องอยู่กับนางผีเสื้อสมุทรจนเกิดโอรส
ชื่อ สินสมุทร
วันหนึ่งขณะที่นางผีเสื้อสมุทรออกไปหากิน
สินสมุทรผลักหินปากถ้ำหนีออกไปเที่ยว พบเงือกแก่
จึงจับมาให้พระอภัยมณีดู
เงือกอ้อนวอนขอให้ปล่อยไป แล้วจะยอมเป็นข้าพาพระอภัยมณีหนีจาก
นางผีเสื้อสมุทรไปยังเกาะแก้วพิสดาร
พระอภัยมณีเห็นเป็นโอกาสที่จะหนี จึงให้สินสมุทรปล่อย
เงือกแล้วห้ามเล่าเรื่องให้นางผีเสื้อสุมทรฟัง
ต่อมานางผีเสื้อสุมทรฝันว่าเทวดาที่เกาะมาควัก
ดวงตาทั้งสองข้างเหาะหนีไป
นางตกใจตื่นเล่าความฝันให้พระอภัยมณีฟัง พระอภัยมณีเห็นเป็น
โอกาสจึงทำนายฝันว่า
นางกำลังมีเคราะห์ให้ไปถือศีลสะเดาะเคราะห์อยู่บนเขาเป็นเวลา 3 ราตรี
นางผีเสื้อสมุทรเชื่อจึงออกไปจำศีล
พระอภัยมณีจึงเรียกเงือกให้ช่วยพาหนีโดยมีนางเงือกน้อย
ผู้เป็นลูกติดตามไปด้วย
ครั้นครบกำหนดสามวัน
นางผีเสื้อสมุทรกลับมายังถ้ำไม่เห็นพระอภัยมณีและสินสมุทร
ก็รู้ว่ามีคนพาหนีจึงออกติดตามด้วยความโกรธ
นางผีเสื้อเหลือโกรธโลดทะลึ่ง
โตดังหนึ่งยุคนธร์ขุนไศล
ลุยทะเลโครมครามออกตามไป สมุทรไทแทบจะล่มถล่มทลาย
ลุยทะเลโครมครามออกตามไป สมุทรไทแทบจะล่มถล่มทลาย
นางผีเสื้อสมุทรตามพระอภัยมณีไปทันได้ฆ่าเงือกแก่ผัวเมียที่พาหนี แล้วออกติดตามลูกสาวเงือก
ซึ่งพาพระอภัยมณีหนีต่อไปจนถึงเกาะแก้วพิสดาร
พระโยคีที่บนเกาะมาช่วยไว้ พระอภัยมณี
สินสมุทรและนางเงือกจึงอาศัยอยู่กับพระโยคีที่บนเกาะ
พระอภัยมณีได้นางเงือกเป็นชายา
ต่อมาพระอภัยมณีและสินสมุทรบวชเป็นฤาษี
ฝ่ายศรีสุวรรณกับพราหมณ์ทั้งสามคน
เมื่อตื่นขึ้นมาไม่พบพระอภัยมณี ต่างก็โศกเศร้า
ครั้นคลายความโศกเศร้าแล้ว
ศรีสุวรรณและพราหมณ์ทั้งสามก็ออกตามหาพระอภัยมณีจนมาถึง
เมืองรมจักร
มีท้าวทศวงศ์เป็นเจ้าเมือง มีพระธิดา ชื่อ เกสรา ท้าวอุเทนเจ้าเมืองแขกชวาส่งทูต
มาขอต่อพระบิดา
แต่ท้าวทศวงศ์ปฏิเสธท้างอุเทนจึงอภิเษกศรีสุวรรณกับพระธิดาเกสรา ทั้งสองมี
พระธิดาชื่อ
อรุณรัศมี
กล่าวถึงเท้าสิลราช
เจ้าเมืองผลึก มีพระธิดาชื่อ สุวรรณมาลี นางได้หมั้นหมายกับอุศเรน
โอรสเจ้าเมืองลังกา
เมื่อใกล้กำหนดการอภิเษก สุวรรณมาลีฝันไปว่า นางไปเที่ยวทะเล เห็น
ดวงแก้วอยู่กลางเกาะนางเหาะไปหยิบได้
โหรทายว่าจะมีเคราะห์ แต่จะได้คู่ครองที่เหมาะสม
ท้าวสิลราชจึงพาพระธิดาไปเที่ยวทางทะเลจนมาถึงเกาะแก้วพิสดาร
พระอภัยมณีและสินสมุทร
จึงขอโดยสารเรือมาด้วย
ผีพรายซึ่งนางผีเสื้อสมุทรสั่งให้มาคอยระวังมิให้พระอภัยมณีและ
สินสมุทรหนี
นำความไปบอกนางผีเสื้อสมุทร นางจึงออกติดตามและทำลายเรือจนแตก ท้าวสิลราช
สิ้นพระชนม์ในทะเล
ส่วนพระอภัยมณีว่ายน้ำหนีไปบนเกาะแห่งหนึ่ง นางผีเสื้อสมุทรติดตาม
พระอภัยมณี
แต่ไม่สามารถเข้าใกล้เกาะได้ด้วยพระโยคีให้มนต์วิเศษไว้ นางจึงอ้อนวอนขอให้
พระอภัยมณีไปอยู่ด้วยดังเดิม
แต่พระอภัยมณีปฏิเสธ นางผีเสื้อสมุทรจึงร่ายเวทให้ฝนตก
"ทั้งฟ้าร้องก้องกระหึ่มเสียงครึมครืน
นภางค์พื้นบดบังกำลังมนต์"
ทั้งพายุทั้งฝนซัดพระหน่ำ
พระอภัยมณีหนาวสั่นจึงตัดสินใจเป่าปี่สังหารนางผีเสื้อสมุทร
เมื่อนางสิ้นชีวิตพระอภัยมณีก็เศร้าโศกคร่ำครวญถึงนางผีเสื้อสมุทรด้วยความสงสารว่า
สงสารนักภัคินีเจ้าพี่เอ๋ย | เป็นคู่เชยเคียงชิดพิสมัย |
ถึงรูปชั่วตัวดำแต่น้ำใจ | จะหาไหนได้เหมือนเจ้าเยาวมาลย์ |
............................................. | .......................................................... |
อันชาตินี้มีกรรมจำนิรา | เมื่อชาติหน้าขอให้พบประสบกัน |
เป็นมนุษย์ครุฑาเทวาธิราช |
อย่ารู้ขาดเสน่หาจนอาสัญ |
ให้สมวงศ์พงษ์ประยูรตระกูลกัน | อย่าต่างพันธุ์ผิดเพื่อนเหมือนเช่นนี้ |
พระอภัยมณีจึงปล่อยนางให้เป็นหินอยู่ที่เชิงเขานั้น
ฝ่ายอุศเรนคู่หมั่นของสุวรรณมาลี เมื่อทราบว่าสุวรรณมาลีหายไป ก็นำเรือออกค้นหาจนมาพบ
พระอภัยมณีที่เกาะกลางทะเล
จึงรับลงเรือมาด้วย ส่วนสุวรรณมาลีและสินสมุทรเมื่อเรือแตกแล้ว
สินสมุทรได้ว่ายน้ำพาสุวรรณมาลีมาขึ้นที่เกาะแห่งหนึ่ง
พบเรือของโจรสุหรั่งจึงอาศัยเรือเดินทาง
กลับ
ระหว่างโจรสุหรั่งพยายามเกี้ยวพาราสีสุวรรณมาลี สินสมุทรโกรธจึงฆ่าโจรสุหรั่ง
แล้วนำเรือ
ออกเที่ยวค้นหาพระอภัยมณี
มาจนถึงเมืองรมจักร เกิดรบกันขึ้น สินสมุทรจับศรีสุวรรณได้
ศรีสุวรรณเห็นพระธำรงค์ของพระอภัยมณีผูกที่ข้อมือของสินสมุทรก็จำได้
พบทราบว่าเป็น
อาหลานกัน
ก็ชวนกันออกติดตามพระอภัยมณีพร้อมด้วยอรุณรัศมีจนมาพบกับเรือของอุศเรน
อุศเรนขอสุวรรณมาลีคืนจากสินสมุทร สินสมุทรไม่ยอมเพราะรักและนับถือสุวรรณมาลีเหมือนแม่
สินสมุทรพูดจาประสาเด็ก | ถึงเราเล็กก็ไม่ส่งอย่าสงสัย |
รับบิดาก็ช่างใครเป็นไร | หรือข้าใช้สอยเจ้าให้เอามา |
เราตามติดบิตุรงค์ก็คงพบ | ไม่รักคบคนนอกศาสนา |
เจ้าเลิกทัพกลับหลังไปลังกา | จะได้หาเมียงามเอาตามใจ |
พระอภัยมณีขอร้องให้สินสมุทรคืนสุวรรณมาลีแก่อุศเรนด้วยเป็นผู้มีบุญคุณที่ให้อาศัย
โดยสารเรือมาแล้ว
http://www.st.ac.th/bhatips/apaimani.html | |||||
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น